உலகின் 90 சதவீத கொலைகளை ஆண்கள் செய்வதால், வரலாற்றின் மிகவும் மோசமான தொடர் கொலையாளிகள் அனைவரும் ஆண்களாகவே இருக்கிறார்கள். ஆனால் வரலாற்றில் பெண் தொடர் கொலையாளிகள் ஆங்காங்கே இருந்திருக்கிறார்கள். பெண் தொடர் கொலையாளிகளின் குற்றங்கள் ஆண்களின் குற்றங்களுக்கு எந்தவகையிலும் சளைத்தவை அல்ல.


உலகையே அதிர்ச்சியில் ஆழ்த்திய சில பெண் தொடர கொலையாளிகளையும், அவர்கள் ஏன் அவ்வாறு மாறினார்கள் என்பதையும் இந்த பதிவில் பார்க்கலாம். 


ஐலீன் வூர்னோஸ்
1956 இல் பிறந்த வூர்னோஸ், 1989 மற்றும் 1990 க்கு இடையில் புளோரிடாவில் ஏழு ஆண்களைக் கொன்றார். அவர் ஏழு பேரையும் பாயிண்ட் ப்ளாக்கில் சுட்டுக் கொன்றார் என்று தி நியூயார்க் டெய்லி நியூஸ் என்ற பத்திரிகை தெரிவித்துள்ளது. விபச்சாரியாக பணிபுரிந்தபோது, அவர்கள் தன்னை பாலியல் பலாத்காரம் செய்ததால் தற்காப்புக்காக அவர்களை கொலை செய்ததாக அவர் போலீசாரிடம் கூறினார். இருப்பினும், ஆறு கொலைகளுக்காக அவருக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. 2003 ஆம் ஆண்டில், அவரது வாழ்க்கைத் திரைப்படம், மான்ஸ்டர் என்ற தலைப்பில் மற்றும் சார்லிஸ் தெரோன் நடிப்பில் வெளிவந்தது.


ஜூடியாஸ் பியூனோவானோ ஜூடியாஸ் அவரது மகன் மைக்கேல் பியூனோவானோ, அவரது காதலன் பாபி ஜோ மோரிஸ் மற்றும் அவரது மற்றொரு காதலன் ஜெரால்ட் டோசெட் ஆகியோரின் கூற்றுப்படி, பியூனோவானோ தனது கணவர் ஜேம்ஸ் குட்இயரைக் கொன்றார். 1974 ஆம் ஆண்டு அலபாமாவில் நடந்த கொலையில் அவர் ஈடுபட்டதாகவும் நம்பப்பட்டது, மேலும் அவரது வருங்கால கணவர் ஜான் ஜென்ட்ரியை கொலை செய்ய முயன்றார். 1971 ஆம் ஆண்டு தனது கணவரைக் கொன்றதற்காக மரணதண்டனை நிறைவேற்றப்பட்டது. பிற்காலத்தில் பல கொலைகளில் அவருக்கு தொடர்பு இருந்தது கண்டறியப்பட்டது. 1848 ஆம் ஆண்டு புளோரிடாவில் மரணதண்டனை நிறைவேற்றப்பட்ட முதல் பெண்மணி இவராவார்.


ஜுவானா பர்ராசா
ஜுவானா பர்ராசா ஒரு மெக்சிகன் தொழில்முறை மல்யுத்த வீரர் ஆவார். அவர் 1957 இல் பிறந்தார் மற்றும் 'தி ஓல்ட் லேடி கில்லர்' என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் 42 முதல் 48 வயதான பெண்களைக் கொன்றார், பின்னர் அவருக்கு 759 ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. அவர் பாதிக்கப்பட்டவர்களை அடித்து அல்லது கழுத்தை நெரித்து அவர்களின் உடைமைகளை திருடினாள். அவர் 2006 இல் பிடிபட்டார் மற்றும் 2008 இல் 16 கொலைகள் மற்றும் மோசமான திருட்டுகளில் குற்றவாளி என நிரூபிக்கப்பட்டதாக நியூயார்க் டெய்லி நியூஸ் பத்திரிகை தெரிவித்துள்ளது. ஜுவானாவின் செயல்கள் மதுவுக்கு அடிமையான அவரது தாய், மூன்று பீர்களுக்கு ஒரு மனிதனுக்கு அவளை விற்றதன் விளைவு என்று நிபுணர்கள் நம்புகிறார்கள். அந்த நபர் அவளுக்கு 13 வயதாக இருந்தபோது ஜுவானாவை பாலியல் துஷ்பிரயோகம் செய்தார்.

அமெலியா டயர் 
பெற்றோர்களால் நிராகரிக்கப்பட்ட குழந்தைகளை பெற்றுக் கொள்ள பணம் வசூலிப்பதன் மூலம் அமெலியா தன் குற்றத்தைத் தொடங்கினார். குழந்தைகள் அவரின் கைக்கு கிடைத்தவுடன் அவர்களை பட்டினி போட்டு, போதை மருந்து கொடுத்து, கழுத்தை நெரித்து என பல வழிகளில் குழந்தைகளை கொன்றார். டயர் ஒரு கொலைக்கு மட்டுமே தண்டனை பெற்றவர், ஆனால் அவரது பெயர் நூற்றுக்கணக்கான கைக்குழந்தைகள் மற்றும் குழந்தைகளின் கொலையில் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. அவர் 400 க்கும் மேற்பட்ட குழந்தைகளைக் கொன்றார் என்று சந்தேகிக்கப்படுகிறது, இது வரலாற்றின் மிகப்பெரிய தொடர் கொலையாகும். இறந்த குழந்தையின் சடலங்களில் ஒன்று ஆற்றில் தோன்றும் வரை அவர் கொலைகளை நிறுத்தவில்லை. 1896 யில் கொலைக்காக விசாரிக்கப்பட்டு, குற்றவாளியாக அறிவிக்கப்பட்டு தூக்கிலிடப்பட்டார்.


கிறிஸ்டன் கில்பர்ட் 
கில்பர்ட் ஒரு செவிலியராக பணிபுரிந்தபோது, அவரது நான்கு நோயாளிகளைக் கொன்றார், அவர்கள் அனைவரும் போர் வீரர்கள். மேலும் இருவரை கொலை செய்ய முயற்சி செய்தார். கண்டறிய முடியாத இதயத் தூண்டுதலான எபிநெஃப்ரின் எனும் மருந்தை அதிக அளவில் நோயாளிகளுக்கு அவர் செலுத்துவார். இது மாரடைப்பை ஏற்படுத்தும், மேலும் இவரே அதற்கு சிகிச்சையும் அளிப்பார். இவர் செய்த குற்றங்களுக்கு மரண தண்டனையை உறுதிப்படுத்த முயன்றாலும், 2001 இல் அவருக்கு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.. தற்போது டெக்சாஸின் ஃபோர்ட் வொர்த்தில் உள்ள கார்ஸ்வெல்லில் உள்ள ஃபெடரல் மெடிக்கல் சென்டரில் ஆயுள் தண்டனை அனுபவித்து வருகிறார்.


ஜேன் டோப்பன் 
டோப்பன் ஒரு செவிலியர், அவர் டஜன் கணக்கான நோயாளிகளைக் கொன்றார், என்பிசி அறிக்கையின்படி. அவளுக்கு 'ஜாலி ஜேன்' என்று செல்லப்பெயர் சூட்டப்பட்டது. 1901 ஆம் ஆண்டில் அவர் கைது செய்யப்பட்ட பிறகு 31 கொலைகளை அவர் ஒப்புக்கொண்டார். அவர் பாதிக்கப்பட்டவர்களை வெவ்வேறு மருந்து மற்றும் இரசாயன கலவைகளால் கொன்றுவிடுவார், மேலும் அவர்களுக்கு விஷத்தைக் கொடுத்த பிறகு அவர்கள் அருகிலேயே படுக்கையில் படுத்துக் கொள்வார். இந்த பைத்தியக்காரத்தனத்தால் அவள் குற்றமற்றவள் என்று அறிவிக்கப்பட்டு, வாழ்நாள் முழுவதும் டவுன்டன் பைத்தியக்கார மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார்.


கேஸி காட்ஃபிரைட் 
காட்ஃபிரைட் ஒரு ஜெர்மன் தொடர் கொலையாளி ஆவார், அவர் ப்ரெமன் நகரில் பகிரங்கமாக பொதுமக்கள் முன் தூக்கிலிடப்பட்ட கடைசி நபர் ஆவார். 1813 மற்றும் 1827 ஆம் ஆண்டுகளுக்கு இடையில் அவர் ஆர்சனிக் பயன்படுத்தி 15 பேரைக் கொன்றார். அவர் ஒரு செவிலியராகக் கவனித்துக் கொண்டிருக்கும்போது, பாதிக்கப்பட்டவர்களின் உணவில் விஷத்தைக் கலந்து கொடுப்பார் என்று நியூயார்க் டெய்லி நியூஸ் தெரிவிக்கிறது. அவர் தனது பெற்றோர், இரண்டு கணவர்கள், வருங்கால கணவர் மற்றும் குழந்தைகளைக் கொன்றார்.


நானி டாஸ் 
நானி 1920கள் மற்றும் 1954 க்கு இடையில் அவரது நான்கு கணவர்கள், இரண்டு குழந்தைகள், அவரது இரண்டு சகோதரிகள், அவரது தாய், ஒரு பேரன் மற்றும் ஒரு மாமியார் உட்பட 11 பேரைக் கொன்றார். அவர் 'சிரிக்கும் பாட்டி', 'லோன்லி ஹார்ட்ஸ் கில்லர்', 'ப்ளாக் விடோ' மற்றும் 'லேடி ப்ளூ பியர்ட்' என்று அழைக்கப்பட்டார். அவரது கொலைகளில் பொதுவாக இருந்தது எலி விஷம். 1955-ல் அவர் குற்றத்தை ஒப்புக்கொண்டார் மற்றும் ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. அவர் 1965 இல் லுகேமியாவால் சிறையில் இறந்தார்.

டோரோதியா புவென்டே கலிபோர்னியாவின் சேக்ரமெண்டோவில் போர்டிங் ஹவுஸ் ஒன்றை நடத்தி வந்த புவென்டே, அவரது இல்லத்தில் தங்கியிருந்தவர்களை விஷம் வைத்துக் கொள்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். நான்கு பெண்கள் மற்றும் மூன்று ஆண்களின் எச்சங்கள் அவரது உள் முற்றத்தில் கண்டறியப்பட்டன. அவருக்கு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது, ஆனால் அவர் 82 வயதில் மத்திய கலிபோர்னியா பெண்கள் சிறையில் இறந்தார்.

ரோஸ்மேரி வெஸ்ட் 
ரோஸ்மேரி மற்றும் அவரது கணவர் ஃப்ரெட் தனது சொந்த மகள் உட்பட பல இளைஞர்களை சித்திரவதை மற்றும் பாலியல் துஷ்பிரயோகத்திற்கு உட்படுத்தினர். இந்த கொடூரமான செயல்களுக்குக்குப் பிறகு, அவர்கள் கொலை செய்யப்பட்டு உடல் உறுப்புகள் சிதைக்கப்பட்டனர். இந்த ஜோடி 1994 இல் கைது செய்யப்பட்டது மற்றும் வெஸ்ட்க்கு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது, அதே நேரத்தில் ஃப்ரெட் தற்கொலை செய்து கொண்டார்.

மியுகி இஷிகாவா 
இஷிகாவா ஒரு ஜப்பானிய மருத்துவர். அவர் 1940 களில் கூட்டாளிகளின் உதவியுடன் குழந்தைகளைக் கொன்றார் என்று நியூயார்க் டெய்லி நியூஸ் தெரிவிக்கிறது. அவர் 85 முதல் 169 பேர் வரை கொல்லப்பட்டதாக மதிப்பீடுகள் தெரிவிக்கின்றன, ஆனால் பொதுவான மதிப்பீடு 103 ஆகும். அவரால் கொல்லப்பட்டவர்களில் பலர் கைவிடப்பட்ட குழந்தைகளாக இருந்ததால், கொலைகளுக்கான கட்டணங்களை அவர் கோரினார், மேலும் தேவையற்ற குழந்தையை வளர்ப்பதை விட தனது சேவைக்கு குறைவாக செலவாகும் என்று அவர் கூறினார். துரதிர்ஷ்டவசமாக அவர் நான்கு வருட சிறைத்தண்டனை மட்டுமே பெற்றார்.